Tysiące dzieci na całym świecie czytają dziwaczne przygody Jima Yanga, podczas gdy ich tajemniczy autor, Peter Hook, zawsze pozostaje w cieniu. Ale pewnej nocy, pewnej strasznej nocy Hook opowiada o swoim życiu - narkotycznym dzieciństwie i surrealistycznej karierze literackiej - zdumiewająco splatającym się z losami Jamesa Matthew Barriego, dwuznacznego twórcy Piotrusia Pana. Jest to opowieść o niedojrzałych dorosłych, którzy chcą pozostać dziećmi, oraz o dzieciach, które są niebezpieczne jak dorośli. O pełnej hipokryzji wiktoriańskiej Anglii i psychodelicznym Londynie lat sześćdziesiątych. O szaleństwie i zbrodni. To książka dzieckiem podszyta, ale takim dzieckiem, że ciarki przechodzą po plecach? Istnieją książki, które wciągają od pierwszej strony; cytujesz linijkę po linijce każdemu, kto cię wysłucha. Istnieją też nieliczne książki, które cię wyciszają, sprawiają, że zachowujesz się jak egoista, a cytowanie ich równałoby się zniszczeniu ich cudownego uroku. Czujesz wzrastającą frustrację przy ubywającej liczbie stron. Ogrody Kensington (?) są właśnie jedną z tych rzadkich, stymulujących i hipnotyzujących powieści. Thomas McGonigle, The Los Angeles Times To jedna z tych powieści (jak Lolita, Moby Dick, opowiadania Borgesa czy Calvino), które przypominają ci tę głęboką i zmysłową przyjemność, kiedy w dzieciństwie odkryłeś czytanie i zacząłeś pływać w wielkim oceanie książek. Jenny Diskl, The New York Times Powieść przetłumaczono na angielski, niemiecki, holenderski, francuski, włoski i rosyjski; wszędzie przyjęto ją entuzjastycznie.